Naast de parochieregisters zijn, voor het Ancien régime, de staten van goed de best bekende bronnen bij de genealogen. Dit is vrij evident, daar ze vaak het kluwen van samengestelde gezinnen in combinatie met het ontbreken van geboortegegevens helpen ontwarren. In andere regio's krijgen ze soms de naam van "wezerij-akten". Dit maakt heel wat duidelijker: ze werden opgesteld om de belangen van minderjarigen te beschermen, naar aanleiding van het overlijden van een ouder. Meer informatie over deze interessante bron is bv. te vinden in C. SCHELSTRAETE e.a., Het einde van de onveranderlijkheid. Arbeid, bezit en woonomstandigheden in Het Land van Nevele tijdens de 17e en de 18e eeuw (Nevele, 1986), p. 15 e.v. (boek ook aanwezig in de leeszaal).
In het Meetjesland spendeerden tal van vrijwilligers bijzonder veel tijd om die documenten te klapperen op familienamen. Dit werk kreeg een neerslag in tijdschriftartikels, maar overwegend in veel boekbanden. Voor het Meetjesland is de inventarisatie zo goed als volledig.
Voor de Franse periode (1796-1815) was er vaak een groot verschil tussen de bestuurlijke en kerkelijke indeling van het grondgebied. De gemeenten die in 1796 het daglicht zagen, kwamen grotendeels overeen met de toenmalige parochies. Administratief daarentegen volgden ze in zekere zin de heerlijkheden op. Een parochie dan kon zich uitstrekken over meerdere heerlijkheden, terwijl bepaalde heerlijkheden rechtsmacht uitoefenden op meerdere (delen van) parochies, zoals het Land van de Woestijne dat voornamelijk was te situeren in Aalter en Knesselare. Administratief kon deze structuur soms voor een serieus kluwen zorgen.
Bij de downloads vind je een overzicht van de beschikbare klappers in de archiefleeszaal. We klasseerden ze alfabetisch op naam van de heerlijkheid (eerste kolom). In de tweede kolom geven we de namen van de (belangrijkste) dorpen waarop de heerlijkheid zich uitstrekte.
